GR122 van Quiervrain naar Bonsecours
Hulde aan de NMBS

Weer zo’n schitterende dag met vrieskou en een straffe oosten wind. West Henegouwen. Met de trein van Bergen naar Quiérvrain en terug vanuit Peruwelz. Een aanlooproute van 1 en uitloop van ong. 3 km.

Quiérvrain is een wat ongezellig grensstadje waar Fransen brandstof komen tanken en er opmerkelijk veel juweliers langs de hoofdstraat hun etalages hebben.

Het was koud maar helder. Ik merk dat lopen van -5 tot 12 ºC, een beetje afhankelijk van wind, neerslag en terrein het prettigst voor mij is om te wandelen. Deze dag was dus eigenlijk ideaal. Onze 11 jarige hond met haar 4 seizoenen pels ging mee.
Net over de grens (N50 24 12.9 E3 40 26.6) vonden in noordelijke richting het steegje met aan het einde de gekende markering. We lopen enkele kms langs de Grande Honelle paralel aan de grens en komen door de velden aan bij de E19. De grensovergang daar wordt gemarkeerd door een kerktorenhoog monument dat van ver te zien is. Na de concessie aan het autoverkeer lopen we een tijd op een geasfalteerde weg St.Aybert in. Er is niet veel te beleven . Vlak over het kanaal van Condé naar Pommereoul genieten op een oude boomstam van onze lunch.

Het lange pad langs het kanaal is een oase van rust maar op het einde is er een motorcrossterrein dat tot vele kms eromheen veel geluidsvervuiling geeft. Op het Étang Chabauld-Latour drijven structuurloze vormsels met hier en daar een rokend schoorsteentje omgeven met eendjes die door de golfjes ritmisch bewegen. Ze liggen braaf in een V vorm. Na enige tijd dringt het tot mij door dat het eendenkooien zijn. Een canarderie.


Condé is een gezellig oud stadje en we worden in een plaatselijk eetcafé uitgebreid voorgelicht over de fantastische tripe. We nemen er frites en een 1,5 cm dikke plak gebakken ham want we moeten per slot nog een eindje. Rond het meer, langs een oude kolenmijnhoop en een prachtig watervogel eldorado (N50 27 41.0 E3 37 24.3) en op naar de Belgische grens waar een wandelboom de richting van de GR121 en 123 aangeeft. Het laatste stuk is een eenzame wandeling door het grensoverschrijdende bos van Bonsecours.
Vanaf de kerk daar zoeken we naarstig naar de richting Peruwelz want onze trein gaat over 20 minuten. Het is donker als we in Quiérvrain aankomen.

Al met al een prachtige wandeling met heel weinig verharde paden en zeer gevarieerd vlak terrein.

Afstand op GR: 22,7 km. Persoonlijke waardering: ****/****