In 3 etappes
9-2-2009: midwinter: regen, sneeuw, storm en zon. Zowat alles wat het weer te bieden heeft in deze tijd van het jaar kwam aan bod. Het trok 1 dag alle aandacht en liet geen ruimte te genieten van het natuurschoon. Het lukte de zon af en toe door de wolken te komen. Het treinspoor eindigt in het Niederlandse Cap Finestere: Hoek van Holland. Hier begint het Zuid-Hollandse stuk van het Noordzeekustpad. Ik verlies al snel de markering maar kom uiteindelijk wel op een
pad achter de duinen. Achteruitkijkend de kranen van de Maasvlakte. Bij een parkeerplaats is het weer mis.
Ik zoek het strand op dat momenteel wegens drijfzand tgv opspuiten verboden terrein is. Dan maar door de duintjes ploeteren. Het pad volgt een dijk met aan de zuidoostzijde immense velden onder glas. Hier en daar de grijze pluimen van ex-aardgas.
Een eind verder (N52 02 07.6 E4 12 39.7) mogen over een lang hondenuitlaatterrein lopen waar 3 Beaufort onvoldoende is om de onaangename geuren te verdrijven. Daarna gaat het richting duinen en lopen we tot het Scheveningen Gemaal in grijze stilte. Het schemert op de Scheveningse boulevard en het strand ligt in het duister. De miezerige regen koelt me aardig af. Een forse tocht met onaangenaam weer maar op het einde is er een mooie duinomgeving. Iets voor het voor- of najaar.
Afstand op GR: 31,1 km
Persoonlijke waardering: **/****
Van Noordwijkerhout tot Katwijk
10-2-9 Een parkeerplaats (N52 16 19.6 E4 28 09.9) aan de Randweg in Noordwijkerhout ligt slechts een paar honderd meter van de LAW502. Al snel na de start begint het wat te regenen en wijs geworden door de jaren wacht ik niet totdat ik al nat ben met mijn poncho aan te doen. De hond lijkt jaloers te kijken. Al snel lopen we door de duinen die je zo in Afrika doen wanen behalve de 3° C natuurlijk. De duinen blijven tot Noordwijk aan Zee ons uitzicht bepalen. Het weer wordt grimmiger met striemende ijskoude wind uit het noorden. Windkracht 8 vertelde de eigenaresse van een restaurant me toen de hond en ik wat op verhaal moesten komen. (we waren nauwelijks opgewarmd van het bezoek aan het filiaal van Blokker) De hond kreeg mijn nootjesreep om geen energietekort op te lopen. Ze was al drijf. Een half uur lang heb ik wat door het bijna matte glas van het restaurant naar het strand zitten staren maar moest uiteindelijk toch door. Het duurde 10 minuten voordat ik mijn poncho weer aanhad. (had ik binnen moeten doen) Na het passeren van de bebouwing kwam ik weer terecht op het mooie pad door de duinen. De hond liep sneller als er een laaggelegen stuk van het pad in het vooruitzicht was. Hierdoor was ze wat beschut tegen de sneeuw en de wind. Er liepen zowaar nog andere mensen. Na 3 km werden we bijna het dammetje van de uitwateringsluis van Katwijk afgeblazen. Bij de oude vuurtoren leek mij het voor de hond niet verantwoord om nog eens 14 km naar Scheveningen te wandelen en vroeg het thuisfront mij te komen ophalen. De auto was heerlijk warm.
Afstand: 11 km
Persoonlijke waardering: **/****
Haarlem naar Noorwijkerhout
Het was de bedoeling om in 4 dagen het LAW502 traject Hoek v Holland naar Haarlem te wandelen maar door het slechte weer moest het stuk door Meyendel worden weggelaten. Het laatste stuk werd daarom wat langer dan aanvankelijk gepland. Met de trein in 30 min. van Den Haag NOI naar Haarlem. Om 9.10 stond in midden tussen de reizigers in de stad op zoek naar de Sint Bavo kathedraal. De zon scheen maar nog niet op het plein voor de kerk.
Helaas was die ook niet open. De oude winkeltjes in het nu rustige centrum van Haarlem zijn mooi onderhouden.
Een plakkaat op de kerkmuur vermeldt dat er veel Vlaamse architectuur is.
Zelfs een Vlaamse wandeling is er uitgezet. Ik volg met moeite de LAW markeringen die ik natuurlijk kwijtraak. Pal west is de te volgen richting en vindt uiteindelijk een lange weg langs een smal kanaal. Dit gaat over in een schelpenpad en leidt uiteindelijk naar de spoorlijn Haarlem Zandvoort waar de duinen beginnen. Ten westen hoor ik de auto’s racen op het racecircuit en in het oosten stijgen de brommende vliegtuigen op van Schiphol. Het pad is hier verhard maar na een klein stukje Zandvoortselaan komen we in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Wat een prachtig gebied met beboste golvende duinen waar dode bomen gewoon blijven liggen. Er zijn tientalle paden en ondanks de uitgestrektheid (3400 ha) kom ik er nogal wat mensen tegen. Het is er brandschoon met veel prullenbakken bij de bankjes.
Wat een plezier hier door heen te wandelen. Na 27 km kom ik met stijve voeten en een krampend rechter been bij de Langeveldseslag. Bij deze duinovergang zijn enkele café s en een snackbar. De meeste zijn dicht. Een erwtensoep waar de lepel in blijft staan doen de pijntjes om een of andere reden verdwijnen. Om 15.30 begin ik aan de laatste 5 km van die dag. Nog 1,3 km over het strand en dan weer .....jawel duinen tot de Duindamseslag bij Noordwijkerhout waar een welwillende schoonzoon mij ophaalt. Hou je van bos en duinen dan is dit een aanrader.
Afstand: 33 km. Totale duur wandeling: 7.15 uur
pad achter de duinen. Achteruitkijkend de kranen van de Maasvlakte. Bij een parkeerplaats is het weer mis.
Ik zoek het strand op dat momenteel wegens drijfzand tgv opspuiten verboden terrein is. Dan maar door de duintjes ploeteren. Het pad volgt een dijk met aan de zuidoostzijde immense velden onder glas. Hier en daar de grijze pluimen van ex-aardgas.Een eind verder (N52 02 07.6 E4 12 39.7) mogen over een lang hondenuitlaatterrein lopen waar 3 Beaufort onvoldoende is om de onaangename geuren te verdrijven. Daarna gaat het richting duinen en lopen we tot het Scheveningen Gemaal in grijze stilte. Het schemert op de Scheveningse boulevard en het strand ligt in het duister. De miezerige regen koelt me aardig af. Een forse tocht met onaangenaam weer maar op het einde is er een mooie duinomgeving. Iets voor het voor- of najaar.
Afstand op GR: 31,1 km
Persoonlijke waardering: **/****
Van Noordwijkerhout tot Katwijk
10-2-9 Een parkeerplaats (N52 16 19.6 E4 28 09.9) aan de Randweg in Noordwijkerhout ligt slechts een paar honderd meter van de LAW502. Al snel na de start begint het wat te regenen en wijs geworden door de jaren wacht ik niet totdat ik al nat ben met mijn poncho aan te doen. De hond lijkt jaloers te kijken. Al snel lopen we door de duinen die je zo in Afrika doen wanen behalve de 3° C natuurlijk. De duinen blijven tot Noordwijk aan Zee ons uitzicht bepalen. Het weer wordt grimmiger met striemende ijskoude wind uit het noorden. Windkracht 8 vertelde de eigenaresse van een restaurant me toen de hond en ik wat op verhaal moesten komen. (we waren nauwelijks opgewarmd van het bezoek aan het filiaal van Blokker) De hond kreeg mijn nootjesreep om geen energietekort op te lopen. Ze was al drijf. Een half uur lang heb ik wat door het bijna matte glas van het restaurant naar het strand zitten staren maar moest uiteindelijk toch door. Het duurde 10 minuten voordat ik mijn poncho weer aanhad. (had ik binnen moeten doen) Na het passeren van de bebouwing kwam ik weer terecht op het mooie pad door de duinen. De hond liep sneller als er een laaggelegen stuk van het pad in het vooruitzicht was. Hierdoor was ze wat beschut tegen de sneeuw en de wind. Er liepen zowaar nog andere mensen. Na 3 km werden we bijna het dammetje van de uitwateringsluis van Katwijk afgeblazen. Bij de oude vuurtoren leek mij het voor de hond niet verantwoord om nog eens 14 km naar Scheveningen te wandelen en vroeg het thuisfront mij te komen ophalen. De auto was heerlijk warm.
Afstand: 11 km
Persoonlijke waardering: **/****
Haarlem naar Noorwijkerhout
Het was de bedoeling om in 4 dagen het LAW502 traject Hoek v Holland naar Haarlem te wandelen maar door het slechte weer moest het stuk door Meyendel worden weggelaten. Het laatste stuk werd daarom wat langer dan aanvankelijk gepland. Met de trein in 30 min. van Den Haag NOI naar Haarlem. Om 9.10 stond in midden tussen de reizigers in de stad op zoek naar de Sint Bavo kathedraal. De zon scheen maar nog niet op het plein voor de kerk.
Helaas was die ook niet open. De oude winkeltjes in het nu rustige centrum van Haarlem zijn mooi onderhouden.Een plakkaat op de kerkmuur vermeldt dat er veel Vlaamse architectuur is.
Zelfs een Vlaamse wandeling is er uitgezet. Ik volg met moeite de LAW markeringen die ik natuurlijk kwijtraak. Pal west is de te volgen richting en vindt uiteindelijk een lange weg langs een smal kanaal. Dit gaat over in een schelpenpad en leidt uiteindelijk naar de spoorlijn Haarlem Zandvoort waar de duinen beginnen. Ten westen hoor ik de auto’s racen op het racecircuit en in het oosten stijgen de brommende vliegtuigen op van Schiphol. Het pad is hier verhard maar na een klein stukje Zandvoortselaan komen we in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Wat een prachtig gebied met beboste golvende duinen waar dode bomen gewoon blijven liggen. Er zijn tientalle paden en ondanks de uitgestrektheid (3400 ha) kom ik er nogal wat mensen tegen. Het is er brandschoon met veel prullenbakken bij de bankjes.
Wat een plezier hier door heen te wandelen. Na 27 km kom ik met stijve voeten en een krampend rechter been bij de Langeveldseslag. Bij deze duinovergang zijn enkele café s en een snackbar. De meeste zijn dicht. Een erwtensoep waar de lepel in blijft staan doen de pijntjes om een of andere reden verdwijnen. Om 15.30 begin ik aan de laatste 5 km van die dag. Nog 1,3 km over het strand en dan weer .....jawel duinen tot de Duindamseslag bij Noordwijkerhout waar een welwillende schoonzoon mij ophaalt. Hou je van bos en duinen dan is dit een aanrader.Afstand: 33 km. Totale duur wandeling: 7.15 uur
Waardering ****/****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten