Woensdag 18-2-2009
Om de LAW11 of Grenslandpad te volgen moet men tegenwoordig door de Westerscheldetunnel. Als je je door de buschauffeur op het tolplein laat afzetten zie je al snel de rood-witte markering
op een paal plakken. Wij kwamen met de auto en startten om 9.20. Het was droog, koud en er was een dikke laag wolken zorgden voor een uniforme landschapskleur. Na bijna 4 km asfalt mochten we ruim 700 m over een modderige dijk tussen de minipony’s wandelen. Een verademing.
Vlak voor Nisse werd het aangenamer lopen. De Oudekamersdijk wordt omzoomd door, vaak versierde, houten paaltjes waarvan elk herinnert aan een kind dat overleden is aan een stofwisselingsziekte. Bijzondere en zeldzame ziekten en een even bijzondere plaats om de overleden kinderen te herdenken.
Ontroerd stapten we Nisse in. De weg die we namen riep herinneringen op aan een logeerpartij bij een van de werkneemster van mijn vader in de 50tiger jaren. Het huisje herkende ik niet meer maar wel de straat. In Nisse doet men veel voor de toerist die er, gelukkig voor ons, niet lijken te zijn. De zon speelt met onze verwachtingen. Een rondje om het dorp brengt ons in prachtig laagliggend weilandgebied. (N51 27 12.4 E3 50 53.1) en tenslotte belandden we op een van de vele dijken die hier deels onverhard zijn. De regio rond Nisse is een oud gedeelte van Zuid Beveland met een heggenlandschap. De meidoornstruiken zijn legendarisch. Als we Nisse verlaten lopen we richting ’s Gravenpolder omgeven door zgn nieuw land. De paden zijn geteerd en de omgeving is weinig charmerend. Na bijna 21 km komen we aan de statige en serieuze dijk van de Westerschelde.
Er is geen wind en het stille water maakt verre vogels dichtbij. Bij Kapelle raakt de LAW bijna de A56 die we hier na 25 km verlaten. Het is nog bijna 3 km naar het NS station. Met de trein en de bus in Goes is er een goede verbinding met het tolplein van de Westerscheldetunnel.
op een paal plakken. Wij kwamen met de auto en startten om 9.20. Het was droog, koud en er was een dikke laag wolken zorgden voor een uniforme landschapskleur. Na bijna 4 km asfalt mochten we ruim 700 m over een modderige dijk tussen de minipony’s wandelen. Een verademing.
Vlak voor Nisse werd het aangenamer lopen. De Oudekamersdijk wordt omzoomd door, vaak versierde, houten paaltjes waarvan elk herinnert aan een kind dat overleden is aan een stofwisselingsziekte. Bijzondere en zeldzame ziekten en een even bijzondere plaats om de overleden kinderen te herdenken.
Ontroerd stapten we Nisse in. De weg die we namen riep herinneringen op aan een logeerpartij bij een van de werkneemster van mijn vader in de 50tiger jaren. Het huisje herkende ik niet meer maar wel de straat. In Nisse doet men veel voor de toerist die er, gelukkig voor ons, niet lijken te zijn. De zon speelt met onze verwachtingen. Een rondje om het dorp brengt ons in prachtig laagliggend weilandgebied. (N51 27 12.4 E3 50 53.1) en tenslotte belandden we op een van de vele dijken die hier deels onverhard zijn. De regio rond Nisse is een oud gedeelte van Zuid Beveland met een heggenlandschap. De meidoornstruiken zijn legendarisch. Als we Nisse verlaten lopen we richting ’s Gravenpolder omgeven door zgn nieuw land. De paden zijn geteerd en de omgeving is weinig charmerend. Na bijna 21 km komen we aan de statige en serieuze dijk van de Westerschelde.Er is geen wind en het stille water maakt verre vogels dichtbij. Bij Kapelle raakt de LAW bijna de A56 die we hier na 25 km verlaten. Het is nog bijna 3 km naar het NS station. Met de trein en de bus in Goes is er een goede verbinding met het tolplein van de Westerscheldetunnel.
Afstand: 25 km. Aanloop: 0 km. Uitloop: 3 km.
Persoonlijke waardering: */****
Kapelle-Krabbendijke
Zaterdag 21-2-2009 In Terneuzen gaat 1 x per dag een bus rechtstreeks naar Krabbendijke. (veel streng protestante jongeren bezoeken er de middelbare school) Ik miste die en ook de daarop volgende. De reisduur met de bus is overigens 1.45 uur. Dus ik nam de auto en startte met de wandeling in Kapelle 40 minuten na vertrek. De LAW11 loopt op de zeedijk. Het was weer windstil. De watervogels vertrouwen de mens nog steeds niet en vliegen kwetterend weg. Het zal wel aan de hond liggen alhoewel die nauwelijks hoger is als het wintergras.
Er was een sporadische hondenuitlater en wat verderop hengelaars met hun glimmende uitrusting. De vissersparaplu en stretcher hadden ze niet nodig. De vis hen kennelijk ook niet.
Er was een sporadische hondenuitlater en wat verderop hengelaars met hun glimmende uitrusting. De vissersparaplu en stretcher hadden ze niet nodig. De vis hen kennelijk ook niet.Je bent als visserman er in ieder geval even uit.
In Hansweert zie je de restanten van de oude sluizen die bewust bewaard worden voor het nageslacht. Even verder gaat het op een verharde weg Kruiningen in. Dit was een van de dorpen die zwaar hebben geleden tijdens de watersnoodramp op 2-2-1953. Het kleine centrum is een zekere verademing. Een kop koffie smaakt perfect in het gezellige eetcafé in de hoofdstraat. Het hele pad is verhard en dat vind ik onaangenaam voor mijn voeten (en geest) Er is een mooi stukje wad bij Waarde maar daar mag je niet aan de zeekant over de dijk. Ik baalde dermate dat ik erop gokte dat wetsdienaars op zaterdagochtend ook verlangen naar een ontspannen weekeinde en zich rustig zouden houden. De pret is echter snel over en de wandelrichting wordt noord. Naar het dorp Krabbendijke over de hoofdweg. Ik ben blij om bij het station aan te komen. Van hieruit gaat er uurlijks een stoptrein richting Vlissingen.
Voor € 3.00 zit ik in mijn auto. Waarom de LAW 11 door Zuid-Beveland loopt vind ik een raadsel. Alleen Nisse en omgeving zijn de moeite waard. Bovendien is dit geen grensgebied. Spelen commerciële factoren een rol?
In Hansweert zie je de restanten van de oude sluizen die bewust bewaard worden voor het nageslacht. Even verder gaat het op een verharde weg Kruiningen in. Dit was een van de dorpen die zwaar hebben geleden tijdens de watersnoodramp op 2-2-1953. Het kleine centrum is een zekere verademing. Een kop koffie smaakt perfect in het gezellige eetcafé in de hoofdstraat. Het hele pad is verhard en dat vind ik onaangenaam voor mijn voeten (en geest) Er is een mooi stukje wad bij Waarde maar daar mag je niet aan de zeekant over de dijk. Ik baalde dermate dat ik erop gokte dat wetsdienaars op zaterdagochtend ook verlangen naar een ontspannen weekeinde en zich rustig zouden houden. De pret is echter snel over en de wandelrichting wordt noord. Naar het dorp Krabbendijke over de hoofdweg. Ik ben blij om bij het station aan te komen. Van hieruit gaat er uurlijks een stoptrein richting Vlissingen.
Voor € 3.00 zit ik in mijn auto. Waarom de LAW 11 door Zuid-Beveland loopt vind ik een raadsel. Alleen Nisse en omgeving zijn de moeite waard. Bovendien is dit geen grensgebied. Spelen commerciële factoren een rol?
Afstand over GR 19,8 km. Aanloop vanuit Kapelle treinstation: 2,8 km
Persoonlijke waardering 0/****
LAW11 Grijs en somber van Krabbendijke naar Bergen op Zoom
24-2-2099. Een stukje LAW dat ik met weinig plezier begon gezien de slechte indrukken die ik van het stuk Kapelle-Krabbendijke heb overgehouden. De bus en treinverbinding naar Krabbendijke is perfect en de LAW ligt ruim 300 ten westen van het station. Dan is de richting noord tot aan de zeedijk (slecht gemarkeerd) en dan loop je hierlangs aan de landkant. Saai. Een tijdje later negeer ik het verbod om op de dijk te lopen en zelfs de hond rent enthousiast heen en weer over het zachte korte gras. Er zijn uitgestrekte schorren en slikken met toch maar weinig zichtbaar wild. De laagwaterlijn is zover weg dat ik die niet kan zien. Het ruikt onaangenaam. (methaan?).
Resten van het haventje van Rilland staan triest in de modder.
Ze houden het amper vol. Na 10 km ga ik het Rijn-Schelde kanaal over en volg snel daarna een parallelweg van de oude Rijksweg. Die wordt 2 maal gekruist en dan kom je in een golvend terrein (opgestoven zand). De markeringen zijn hier perfect. Een lama op een weiland dat omgeven wordt door een erg nat pad doet me nadenken over Darwin. Na een korte klim op de uitzichttoren van de Kraeyenberg is het richting oost naar de bossen ten oosten van de N56. De paden zijn hier onverhard en het duurt te kort om bij mijn bestemming te komen. Een heerlijke kop koffie in de jeugdherberg pept me op. Rrood-witte strepen wijzen me de weg naar het station in Bergen op Zoom waar honderden carnavalsvierders richting Roosendaal willen. Er is ieder half uur een trein richting Vlissingen. De bus brengt me verder naar huis.
Resten van het haventje van Rilland staan triest in de modder.Ze houden het amper vol. Na 10 km ga ik het Rijn-Schelde kanaal over en volg snel daarna een parallelweg van de oude Rijksweg. Die wordt 2 maal gekruist en dan kom je in een golvend terrein (opgestoven zand). De markeringen zijn hier perfect. Een lama op een weiland dat omgeven wordt door een erg nat pad doet me nadenken over Darwin. Na een korte klim op de uitzichttoren van de Kraeyenberg is het richting oost naar de bossen ten oosten van de N56. De paden zijn hier onverhard en het duurt te kort om bij mijn bestemming te komen. Een heerlijke kop koffie in de jeugdherberg pept me op. Rrood-witte strepen wijzen me de weg naar het station in Bergen op Zoom waar honderden carnavalsvierders richting Roosendaal willen. Er is ieder half uur een trein richting Vlissingen. De bus brengt me verder naar huis.
Afstand: 26 km. Aanloop: 300 m. Uitloop naar treinstation: 2 km.
Persoonlijke waardering: **/****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten