26-2-2009
Het was tijd om een paar nieuwe Meindls (43) in te lopen vòòr vertrek naar Santiago. Dus plande ik een niet al te lange wandeling. Ik werd netjes afgezet ten westen van Absdale op de GR5a. Nu had ik dit stuk 15 jaar geleden ook al gewandeld en herinner me nog de grote hoeveelheid bitumen waarop gelopen moest worden. Daarom kreeg ik de kriebels toen ik op asfalt tegen de forse westenwind moest opboksen. Maar al snel liep ik heerlijk tussen de velden over een modderpad dat uitkwam op een onverharde weg die parallel loopt aan de Hulsterse weg. Na het Kijkuit moet ik de weg delen met auto’s en motors. Het weer is kennelijk te guur voor fietsers laat staan de wandelaar. Vlak na dit gehucht staat rechts een huis dat vroeger een oud spoorwegstation was. Als zodanig dit nu niet meer te herkennen itt 1994.
Tot in Hulst is de weg verhard. Wel kan ik soms beneden aan de dijk op een modderig pad lopen. De westelijke stadswallen van Hulst vind ik toch wel indrukwekkend. We zijn dan inmiddels ruim 10 km verder. Met de wind in de rug eten we op een bankje aan de zuidkant van de winkelstraat onze lunch. Dwz de hond en ik. De eerste kijkt de kat uit de boom alvorens ze haar eigen brokken eet. Ten zuiden van Hulst licht een aangelegd bos (na ruilverkaveling) en erop aansluitend tegen de grens met België is een waterwingebied.
De wind zorgt voor het zwiepende geluid van de dennen. Prachtig.
De oude spoorbedding van de trein naar Sint-Niklaas moet ik volgen om op het rechte pad te blijven maar eenmaal hiervan weg is er het vlakke polderland dat doorkruist wordt door 3-4 m brede betonweggetjes. Links zie ik dan het langgerekte dorp De Klinge.
De teller staat inmiddels 19 km en ik wil de schoenen wel snel inlopen maar het liefst zonder blaren en we stappen terug naar Hulst.
Tot in Hulst is de weg verhard. Wel kan ik soms beneden aan de dijk op een modderig pad lopen. De westelijke stadswallen van Hulst vind ik toch wel indrukwekkend. We zijn dan inmiddels ruim 10 km verder. Met de wind in de rug eten we op een bankje aan de zuidkant van de winkelstraat onze lunch. Dwz de hond en ik. De eerste kijkt de kat uit de boom alvorens ze haar eigen brokken eet. Ten zuiden van Hulst licht een aangelegd bos (na ruilverkaveling) en erop aansluitend tegen de grens met België is een waterwingebied.
De wind zorgt voor het zwiepende geluid van de dennen. Prachtig.De oude spoorbedding van de trein naar Sint-Niklaas moet ik volgen om op het rechte pad te blijven maar eenmaal hiervan weg is er het vlakke polderland dat doorkruist wordt door 3-4 m brede betonweggetjes. Links zie ik dan het langgerekte dorp De Klinge.
De teller staat inmiddels 19 km en ik wil de schoenen wel snel inlopen maar het liefst zonder blaren en we stappen terug naar Hulst.
Afstand op GR: 19 km. Uitloop naar Hulst: 6 km
Persoonlijke waardering: **/****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten